تشخیص مولکولی بروز هم زمانی مقاومت به آنتی بیوتیک و فلزات سنگین در کلبسیلا پنومونیه های جدا شده از عفونت ادراری

مقدمه: میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک و فلزات سنگین از عفونت های ادراری و بیمارستانی جدا شده اند. بیشترین عامل عفونت های بیمارستانی از جمله کلبسیلا پنومونیه ی مقاوم به فلزات سنگین، پلاسمیدهایی با اندازه ی مولکولی متفاوتی را حمل می کنند. هدف از این مطالعه، تشخیص مولکولی بروز هم زمانی مقاومت آنتی بیوتیکی و فلزات سنگین در کلبسیلا پنومونیه های جدا شده از عفونت ادراری بود. روش ها: 144 سویه ی کلبسیلا پنومونیه از نمونه های عفونت مجاری ادرای جمع آوری شده از بیمارستان و آزمایشگاه درمانی جدا شدند. انتخاب اولیه ی سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک بر اساس روش های clsi (clinical and laboratory standards institute)، دیسک ترکیبی و روش دابل دیسک سینرژیسم انجام گردید. همچنین به منظور تشخیص ژن های tem-1 و  shv-1عمل pcr (polymerase chain reaction) انجام شد، سپس mic (minimum inhibitory concentration) فلزات سنگین برای hg 2+ ،cu 2 + ، pb 2+ و cd 2+ انجام گردید. یافته ها: 81/61 درصد از سویه های جدا شده، مقاوم به آنتی بیوتیک بودند که 69/42 درصد آن ها سویه های تولیدکننده ی آنزیم β-لاکتام بودند. پس از انجام pcr از 38 سویه ی esbl (extended-spectrum beta-lactamase) مثبت، 94/28 درصد از سویه های کلبسیلای حامل ژن shv-1 و 21/34 درصد حامل ژن tem-1 بودند. بیشترین مقدار فلزات سنگین که سویه ها به آن مقاومت نشان دادند شامل جیوه 35 میلی گرم در لیتر، مس 650 میلی گرم در لیتر، سرب 350 میلی گرم در لیتر، کادمیم 200 میلی گرم در لیتر بود. تفاوت قابل توجهی بین سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها و فلزات سنگین مشاهده شد (012/0 > p). نتیجه گیری: ایزوله های حامل پلاسمید که به فلزات سنگین مقاومت نشان دادند به شدت نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم بودند. نتایج نشان داد که این احتمال وجود دارد که پلاسمید حامل ژن های مقاومت به آنتی بیوتیک و فلزات سنگین با هم در بین سویه های باکتریایی جابه جا شوند.